ممکن است تابحال با جملاتی مواجه شده اید که در شرایط مختلف به شکل متفاوتی بیان می شوند و این سوال را ایجاد می کنند که کدام یک صحیح هستند. در واقع این مغایرت های اندک بواسطه تفاوت های انگلیسی بریتیش با انگلیسی امریکن هستند. حال به نمونه های زیر توجه کنید و حدس بزنید کدامیک بیشتر در انگلیسی بریتیش رلیج هستند و کدامیک در انگلیسی امریکن؟
Shall I open the door for you?
He’s taking a shower.
France have won the World Cup.
I’m not hungry. I just ate.
تفاوت اصلی بین انگلیسی بریتیش و امریکن در تلفظ کلمات است. همچنین تفاوت هایی در دستور زبان هم وجود دارد که در ادامه به پنج تفاوت عمده گرامری بین آنها اشاره می کنیم.
حال ساده و حال کامل
در انگلیسی بریتیش، زمانیکه قصد صحبت درباره عملی که در گذشته انجام شده و با زمان حال هم در ارتباط است از حال کامل استفاده می کنند. در انگلیسی امریکن هم به همین صورت است اما معمولا زمانیکه تصور بر اتمام فعل در گذشته باشد از گذشته ساده استفاده می کنند. این شرایط بخصوص در مورد قیدهای already, just و yet رایج است.
British English | American English |
He isn’t hungry. He has already had lunch. – Have you done your homework yet? – Yes, I’ve just finished it. | He isn’t hungry. He already had lunch. – Did you do your homework yet? – Yes, I just finished it. |
got و gotten
اسم مفعول فعل get در انگلیسی بریتیش got است که آن را در انگلیسی امریکن gotten بیان می کنند. توجه داشته باشید که have got در هر دو انگلیسی برای اظهار تملک یا ضرورت استفاده می شود اما در این مورد have gotten قابل استفاده نیست و صحیح نمی باشد.
British English | American English |
You could have got hurt! He’s got very thin. She has got serious about her career. BUT: Have you got any money? We’ve got to go now. | You could have gotten hurt! He’s gotten very thin. She has gotten serious about her career. BUT: Have you got any money? (NOT We’ve got to go now. (NOT |
اشکال فعل با اسمهای جمعی (collective nouns)
در انگلیسی بریتیش برای اسمی که به صورت گروهی از افراد یا چیزها (اسم جمع) اشاره دارد هم می توان از فعل مفرد استفاده کرد هم فعل جمع. زمانیکه تصور ما از اسم جمع بصورت تک تک افراد یا چیزها باشد از فعل جمع و زمانیکه تصور ما از اسم جمع یک واحد باشد از فعل مفرد استفاده می کنیم. این در صورتی است که در انگلیسی امریکن برای اسامی جمع از فعل مفرد استفاده می شود. توجه داشته باشید که police همیشه با فعل جمع می آید.
British English | American English |
My family is/are visiting from Pakistan. My team is/are winning the match. The crew is/are on the way to the airport. BUT: The police are investigating the crime. | My family is visiting from Pakistan. My team is winning the match. The crew is on the way to the airport. BUT: The police are investigating the crime. |
have و take
در انگلیسی بریتیش معمولا از افعال have و take برای اسامی مانند bath, shower, wash برای صحبت کردن درباره شستن و break, holiday, rest برای صحبت کردن درباره استراحت استفاده می شود. در انگلیسی امریکن برای شرایط مشابه تنها از فعل take استفاده می شود.
British English | American English |
I’m going to have/take a shower. Let’s have/take a break. | I’m going to take a shower. Let’s take a break. |
shall
در انگلیسی بریتیش معمولا از Shall I برای ارائه کاری یا از Shall we برای پیشنهاد دادن استفاده می شود. در انگلیسی امریکن استفاده از Shall مرسوم نمی باشد. از اینرو، بجای آن از جایگزین هایی مانند Should/Can I یا Do you want/Would you like یا How about استفاده می شود.
British English | American English |
It’s hot in here. Shall I open the window? Shall we meet in the café at 5? Shall we try that again? | It’s hot in here. Can I open the window? Do you want to meet in the café at 5? How about we try that again? |
از طریق آیکن گوشه چپ می توانید این آموزش را با دیگران به اشتراک بگذارید.
منبع: British Council