برای همه ما مواقعی پیش آمده است که برخی چیزها مطابق خواسته ما نبوده و تمایل در تغییر آنها داشتیم. در چنین زمان هایی از wish و if only استفاده می کنیم. برای مثال به نمونه هایی از آنها اشاره می کنیم.
That guy is so annoying! I wish he’d stop talking.
I wish I lived closer to my family.
If only I hadn’t lost her phone number. She must think I’m so rude for not calling her.
I wish they wouldn’t park their car in front of my house.
در واقع وقتی از wish و if only استفاده می کنیم تمایل داریم تغییری در چیزی در زمان حال و یا گذشته رخ داده باشد. تفاوت این دو هم در این است که if only معمولا قوی تر از wish می باشد.
در زمان حال
ما می توانیم از wish/if only + یک حالت گذشته برای تمایل ما نسبت به تغییر در زمان حال استفاده کنیم.
I wish you didn’t live so far away.
If only we knew what to do.
He wishes he could afford a holiday.
در زمان گذشته
همچنین می توانیم از wish/if only + یک حالت گذشته کامل برای تمایل ما نسبت به تغییر در زمان گذشته استفاده کنیم.
They wish they hadn’t eaten so much chocolate. They’re feeling very sick now.
If only I’d studied harder when I was at school.
بیان ناراحتی
زمانی که قصد داریم ناراحتی خودمان را نسبت به فرد یا چیزی نشان دهیم از wish + would(n’t) استفاده می کنیم.در چنین مواقعی معمولا احساس می کنیم که تغییر غیر محتمل می باشد.
I wish you wouldn’t borrow my clothes without asking.
I wish it would rain. The garden really needs some water.
She wishes he’d work less. They never spend any time together.
از طریق آیکن گوشه چپ می توانید این آموزش را با دیگران به اشتراک بگذارید.
منبع: British Council